Bianchi; Shakedown voor de Monte?
Het is een van de drie groten in Belgie. Het is een held uit het verleden. Trots zou je moeten zijn als je thuis het startschild toevoegt aan de collectie hangend aan de muur in de garage; de Historic Bianchi rallye in Couvin…
Onze voorbereiding bestond uit het uitgieten van een fles champagne bij de eerste motorgeluiden van de pinto bij de Biesheuvels in Nieuwendijk eind april. Toen was er al handje klap over de echte fullspeed vuurdoop bij de Bianchi. Eerst een paar losse daagjes ‘klippen’ en ‘Rohaccen’, daarna pedal to the metal met 80 km/h gemiddeld. Ze zouden ons ook als volledig service team bijstaan gedurende de lange zaterdag in juni. Maar liefst 23 proeven stonden ons te wachten. Zelfs de Boucles de Spa (een van de andere twee groten) is dit jaar terug gegaan van 20 proeven op 1 dag, naar 18 proeven verdeeld over 2 dagen. Maar nee de Bianchi wil haar naam voor eeuwig (her)vestigen en niet onder doen voor de andere, drukker bezochte tegenhangers.
Uit veiligheids overwegingen mochten we vrijdag al verkennen. Niet alle proeven, daar Brûly (de Clementine van de Bianchi) op zeer slecht begaanbaar en onverhard terrein door een oude steengroeve heen jaagt. Maar voor de resterende 4 proeven zou het geen probleem moeten zijn om de 73 equipes overheen te sturen. Bijna 100% asfalt en toch verraderlijke hairpins, junctions en bumps. We hadden als enige buitenlandse equipe behoorlijk wat privileges. Zo mochten we als laatste naar de keuring, zodat we de volledige tijd hadden voor het verkennen, hadden we startnummer 14 (tussen de echte kannonnen) en kregen we een persoonlijke vertaler, daar het hele evenement Franstalig is. Niet vreemd dan ook dat er weinig belangstelling is vanuit het buitenland in tegenstelling tot… juist.
Nadat op vrijdagavond de koppeling door de toch niet zo volledige service gefixt was, kon Ben op zaterdag ochtend voor dageraad een paar km gummen met de gasklep voor t eerst vol open. Zo blij als een kind wastie weer sinds de east belgium van vorig jaar. Dat belooft wat…
De notes stonden op papier en werden nog voorzien van de geheime tijdcontrole punten onderweg op de proeven om de gemiddeldes te checken en zo een klassement te bouwen (dank aan onze vertaler privé André, die zijn sporen in de rally wereld al meer dan verdient had), wat hield ons nog tegen!
Het was de bedoeling om 5 keer hetzelfde rondje van 5 proeven te rijden, waarbij bij de laatste 2 rondjes de Brûly proef zou ontbreken, schijnbaar echt onbegaanbaar tegen die tijd. Strategie zoals bedacht klonk goed; we zouden eerst rustig kijken hoe de escort en de banden zich houden op de proeven, rekening houdend met ‘uitrijden’ in het achterhoofd. Kortom; vet snel, maar met marge. Als alles de goedkeuring kreeg, zouden we langzaam maar zeker het tempo gaan verhogen en richting de top 5 moeten kunnen rijden… dus.
In de eerste bocht was al duidelijk dat de ontwerper van de Mk1 erg goed z’n best heeft gedaan om een voertuig te ontwikkelen waar je erg makkelijk zijwaarts mee door de bocht kon gaan… Of waren de banden nog niet warm, kan ook. Toch waren ze eindelijk op temperatuur bij de laatste uphill hairpin zo’n 300 m voor de flying finish. Tja, 5 km is toch krap om je remmen en banden op de juiste temperatuur te krijgen in het koude zuid België.
Bij de twee proef merkten we toch al wel de potentie van la voiture. Een minuut ingelopen op een niet echt standaard Porsche 911 EN nog opgehouden ook t laatste stuk voor de FF. Daar gaat t klassement.
Bij de volgende 2 proeven moesten we nog even wennen aan de wat lange bak in combinatie met het ook wat lange sperdiff. Vol de hoek om met de handrem terug naar 2 en dan dwars dr uit… klinkt makkelijk, maar zelfs terug naar 1 bleek niet te doen. Ook de R zat veel te dicht naast de 1 op het H-patroon. Na roeren en roeren en kraken en tandenpoetsen hadden we onze eerste puntjes voor op de wishlist.
De laatste proef van de eerste lus was wel de mooiste. Pesche. Een proef beginnend in het plaatsje Pesche, door een woonwijk, om de kerk en dan vol uitaccelereren bergop het dorp uit en bos in. Ideale net niet te breed of smalle weggetjes, snijen en sturen (waar Snijers, Duval en andere grote Belgische helden hun WRC’s illegaal testen) afgerond met een hairpin to dream about. Eerste proef op 0. Hoppa.
Toch maar even de aanlopende remmen checken bij de 30 min service. Banden gaan goed, bak moet maar en helaas, dan maar geen ruitensproeiervloeisof. We zijn warm, wakker, en krijgen de smaak te pakken; ga dr maar voor zitten deze keer. 2e rondje…
Couvin; weer top. 1 seconde. Bruly; Top. 2 seconde, Te snel! The spirit’s high, wheather great and the women… well…Belgium. Helaas gaat t horribly wrong als we tijdens de verbindingsetappe de cardan achterlijk horen klapperen. Tis alsof er spontaan een lager is uitgestapt. Bellen. Ze stonden altijd keurig aan t eind van de proef met vragende gezichten te kijken of we niks waren verloren ofzo. Onze vertrouwde service. Nu is de sfeer toch anders. We weten het al. De steekassen hadden trouwens ook bedacht naar buiten te komen driften (verklaart de aanlopende remmen) en het cardan heeft ook een revisie nodig. Voila. Fini. Dommage. Zu hause (we spreken beide geen woord Frans).
We zien nu ook de schade van de fantastische jump op de laatste proef. Wow, wat ging dat snel. En wat zijn we ook weer snel klaar. 7 proeven. Na de eerste proeven stonden we 18de, nu na proef 7 14de. Toch richting de top 10 dus. Maar ‘gelijk als wij’ zijn er veel, heeel veel uitvallers. Uiteindelijk halen 20 Legends de finish.
Net als bij de escort; potentie is er wel bij de Bianchi. De proeven zijn leuk. Niet lang, wel verraderlijk en divers. Het kan een bewuste keuze zijn dat t allemaal ‘lekker klein’ en gezellig wordt gehouden. Maar waarschijnlijk niet…
En wij? Eerst balen, echt balen. Dan, na het uithuilen en t bier meteen een lijstje maken met ‘to do’ erboven. Helaas zijn er niet veel van dit soort hoge snelheidsrally’s meer dit seizoen. En zeker niet in Nederland (hoe lang moeten we daar nog op wachten???) De eerst volgende zware opgave wordt een 5 daagse reis door Schotland in September, gevolgd door een slopende nachtrally van Friesland tot Zeeland in Oktober. Dan moet-ie goed zijn voor de Monte in 2012.
Dan wij nog…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten