
Er toch weer vroeg uitgegaan, omdat de verkenning van de 'publiekproef' op het programma stond. Het weer was beter en we hadden de boucle er snel opstaan. Het was echt weer zo'n 'kaskraker'van 150HL 100HR+HL en HR 100!chicane Lin. En dat zonder al te veel stoepranden, lantaarnpalen of bomen.
Daarna terug naar Hotel for the chekin' out en in de overall naar de service om de auto om iets voor 11.00u uit het Parc Fermé te halen.

Na de start van de 2e etappe kregen we als eerste de publiekproef te verwerken. Erg veel publiek langs de kant. Dat geeft elke keer weer een bijzondere ambiance.
Ik raakte zo vroeg in de race nog niet helemaal in mijn gebruikelijke 'swung' waardoor ik een paar keer 'bottumfirst' kwam te staan! (pushing to hard)
Vervolgens volgden er een 3 proeven rond de plaats Goor. En langzaam hervonden we het ritme. Helaas maakte de organisatie er soms een potje van. We werden weggestart terwijl er in de laatste seconden een official voor de auto sprong met gekruiste armen. De starter wilde dat we gingen rijden! Na wat geharrewar kregen we een nieuwe starttijd en vervolgden onze weg. Omdat we weer na een onderbreking als 1e weer over de proef gingen maakte we vreemde dingen mee. Wandelaars en overspringende kinderen! Ook troffen we de auto van The Goossns Bros in de sloot! De 5min auto van de weg (dat komt niet vaak voor!).
Het ritme kreeg weer een dreun en na het missen van een HL (waarbij we doorschoten door het afzetlint) en een uitstapje naast de weg (waarbij we door Local Power weer op de weg gezet werden) reden we terug naar de service. PPffffff.

Ondertussen lekte de tank vrolijk verder en moesten we een lokaal tankstaion 'overvallen' om de service te kunnen halen.
Na een re-group waar we 'moesten' doorrijden bij de service aangekomen bleken we achter alweer bijna op het metaal te remmen.

De laatste 4 proeven hadden we nog voor de boeg en het werd alweer schemerig.
KP 11 de publiekproef liep voor mij een stuk beter. Less Push en daardoor beter ritme, mooiere stijl en betere tijd.
Na zo'n ervaring, op het hoogte punt, besloten we te stoppen. Om zo met een goedgevoel de winterstop in te gaan. We liepen immers de kans ergens in de Bush bij Goor van de weg te geraken en vervolgens na al wat er is gebeurd met een kater huiswaarts te gaan.
Dat zou enorm jammer zijn.
Dus op tijd gestopt!

Helaas kwam er nog wel een kater op woensdag, toen bleek dat de Engelse navigator van de gecrashte BMW 325i, Raymond Loyd, uiteindelijk toch was overleden aan zijn verwondingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten